Ayrılık Anksiyetesi Okula Uyumu Zorlaştırır mı?
Ayrılık anksiyetesi okula ahengi zorlaştırıyor! Uzmanlar, bu süreçte çocuklarından duygusal ve fizyolojik reaksiyonlar görebileceğinin açıkladı
Ağlama krizlerine mide bulantısı, karın ağrısı, titreme üzere belirtilerin eşlik etmesi durumunda bunun okul fobisi yahut ayrılık anksiyetesine işaret edebileceğini aktaran Uzman Klinik Psikolog Ayşe Şahin, “Güvenli bağlanma sorunu yaşayan çocukların problemi okulu sevmemek değildir. Çocuk, ebeveynin başına berbat bir şey geleceğini yahut ebeveyni kaybetmeyle alakalı kimi telaşlar yaşıyor olabilir.” dedi. Çocuktan bâtın ayrılmanın ya da yanlış bilgiler vererek uzaklaşmanın bu kaygıları artıracağını vurgulayan Şahin, ebeveynlerin dengeli ve kararlı davranmaları gerektiğini aktardı.
Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Hastanesi Uzman Klinik Psikolog Ayşe Şahin, çocukların okula ahenk sürecinde yaşadıkları ayrılık anksiyetesi ve inançlı bağlanma sıkıntılarının nasıl anlaşılabileceği, ebeveynlerin bu süreçte nasıl davranması gerektiği hakkında bilgi verdi.
Ayrılık Anksiyetesi Belirtileri Ağır duygusal ve fizyolojik tepkiler
Okula yeni başlayan çocukların alışma sürecinde birtakım sorunlarla karşılaşılabileceğine dikkat çeken Uzman Klinik Psikolog Ayşe Şahin, “Oyun kümesine yahut ilkokula başladıklarında ebeveynlerinden ayrılma sürecinde ağır duygusal yansılar yaşanabilir.” dedi. Birtakım çocukların ebeveyninden ayrılırken ağlama krizleri geçirdiğini aktaran Şahin, “Adeta ebeveyne yapışık bir halde kalıyorlar. Bu duruma mide bulantısı, karın ağrısı, titreme, terleme üzere birtakım fizyolojik belirtiler eşlik ediyorsa, okul fobisi yahut ayrılık anksiyetesinden bahsetmek mümkündür. Ayrılık anksiyetesinin altında bazen inançlı bağlanma ile ilgili sorunlar kelam konusu olabilir.” formunda konuştu.
Çocuktan kapalı ayrılmak yahut yanlış bilgiler vererek uzaklaşmak uygun değil!
Güvenli bağlanma sorunu yaşayan çocukların probleminin okulu sevmemek olmadığına vurgu yapan Uzman Klinik Psikolog Ayşe Şahin, “Çocuk, ebeveynin başına makus bir şey geleceğini yahut ebeveyni kaybetmeyle alakalı birtakım kaygılar yaşıyor olabilir. Bilhassa bu periyotta çocuklardan bilinmeyen bir formda ayrılmak, onlara hakikat olmayan bilgiler vererek uzaklaşmak hiç uygun değildir. Çocuğun tasalarını daha da artıracaktır.” dedi. Çocuğa okula gitmesi gerektiği, onun muhakkak bir saatte ebeveyni tarafından alınacağı bilgisinin verilmesi ve bu durumda kararlı bir tavırda olunması gerektiğini kaydeden Şahin, şunları söyledi: “Ebeveynler bazen çok gözetici bir biçimde yaklaşabilirler. Örneğin; çocuklarının daha fazla üzülmemesi yahut bu krizin uzun sürmemesi için birkaç günlüğüne okuldan alabilirler. Fizyolojik semptomlar sebebiyle doktora gidip raporlar alınabilir ve okula başlama süreci ertelenebilir. Bazen danışanlarda görülen, ‘dönem bitsin de sonraki periyot devam edelim’ üzere tavırlar sergilenebilir. Lakin tüm bunlar sorunu kalıcı hale getirir. Sorunun ve sürecin daha da uzamasına sebep olur. Hedef bir an evvel çocuğun okula başlamasını sağlamak olmalı. Çocuklarla ilgili okula ahenk sürecinde sorun her vakit inançlı bağlanma olmayabilir. Aile nizamından kaynaklanan sorunlardan de bahsedebiliriz. Örneğin; konutta geç saatlerde yatıp geç saatlerde kalkılıyorsa yahut mesken içi huzursuz ve gergin bir ortamdaysa kimi sıkıntılar gözlenebilir. Ebeveynler daima yorgun, gerilimli yahut depresif bir duygulanımla meskende bulunuyorsa çocuğun bu süreci daha güç atlatmasına sebep olabilir.”
Özellikle ayrılık sırasında ortaya çıkan ağlama krizleri inançlı bağlanma sorununa işaret ediyor!
Güvenli bağlanma olup olmadığının nasıl anlaşılabileceğine değinen Uzman Klinik Psikolog Ayşe Şahin, “Çevrelerine karşı inançsız hisseden, etraflarını denetim altına almak isteyen çocuklar, ebeveynden ayrılma anı geldiğinde önemli duygusal reaksiyonlar gösterebilirler.” dedi. Okula ya da oyun kümesine başlama sürecinde yahut çocuğun bir yakına bırakılması esnasında duygusal yansıların ortaya çıktığına işaret eden Şahin, “Çocuk ağlama krizleri ile kendini sakinleştirmekte epey zorlanıyorsa, sizin sakinleştirme ile ilgili reaksiyonlarınıza yeteri kadar karşılık veremiyor ve siz orada bulunsanız dahi sakinleşmekte hayli zorlanıyorsa inançlı bağlanma sorunundan kelam edebiliriz. Şayet gözlemlediğiniz bir kriz süreci varsa kesinlikle uzman dayanağı almak yanlışsız olacaktır.” teklifinde bulundu.
Güvenli bağlanmanın en kritik yaş devri 0-5 yaş erken çocukluk dönemi…
Güvenli bağlanan çocukların ise etraflarına karşı daha inançlı hissettiklerini lisana getiren Uzman Klinik Psikolog Ayşe Şahin, “Yabancılarla yahut kendi tanıdıkları aile bireyleriyle daha rahat bağlantı kurabilirler. Kendilerini daha rahat söz edebilirler.” dedi. İnançlı ilgide bulundukları şahıslara karşı genelde olumlu his hissettiklerini de tabir eden Şahin, kelamlarını şöyle tamamladı: “Öfke, agresyon ve şiddetli davranış problemleri fazla görülmez. Çocuğun ebeveyninden ayrıldığında huzursuz yahut ağlama reaksiyonu vermesi inançsız bağlanma işareti değildir. Güvenli bağlanan çocuklar da ebeveyninden ayrıştığında huzursuzluk reaksiyonu gösterebilirler. Burada kriter reaksiyonun şiddetidir. Ebeveyne tekrar kavuşma anında bile çocuk sakinleşemiyorsa burada inançlı bağlanma ile ilgili sorundan bahsedebiliriz. İnançlı bağlanmanın en kritik yaş periyodu 0-3 yaş, 0-5 yaş erken çocukluk devridir. Burada atılan temeller kişinin yetişkinlik hayatındaki kişiliğini ve toplumsal bağlarını belirleyecektir lakin bu devirde inançsız bağlanmış bireyler yetişkinlik hayatında bu sorunları çözebilirler. Yeni münasebet tecrübeleriyle inançlı bağlanma tekrardan sağlanabilir. Terapi takviyesi, inançlı bağlanmanın sağlanabilmesi için düşünebilecek yöntemlerdendir2 (BSHA – Bilim ve Sağlık Haber Ajansı)
